Durst Wein, Bockenheim an der Weinstrasse (Pfalz)

Al vele jaren is 'garagist' Andreas Durst als wijnfotograaf een goede bekende in de Duitse wijnwereld, waar hij een groot aantal bekende wijnhuizen tot zijn klanten mag rekenen.

Sinds 2009 is Andreas echter ook zelf begonnen om kleinschalig (totale jaarproductie van ongeveer 5.000 flessen) en op onconventionele manier wijnen te maken. Hij pacht daarvoor percelen in de omgeving van Bockenheim, in het uiterste noorden van de Pfalz.
Vaak zijn het percelen van wijnboeren die gestopt zijn of de kleinschalige stukken te bewerkelijk vinden om zelf te exploiteren, maar waarin Andreas wel goede mogelijkheden ziet om op zijn manier wijnen te maken. Percelen die een koel klimaat kennen, waardoor de druiven zich mooi lang kunnen ontwikkelen en waarvan elegante wijnen gemaakt kunnen worden.                    

Zo heeft hij o.a. op de Einzellagen Bockenheimer Vogelsang, Bockenheimer Sonnenberg en Zellertal Apotheker stukken wijngaard met vaak oude wijnstokken, bijvoorbeeld Sylvaner ranken van 60 tot 70 jaar oud en zelfs een stuk met stokken Portugieser van meer dan 110 jaar oud (geplant in 1906!). Druivenrassen die de laatste jaren qua populariteit de tijd niet meehebben, maar die volgens Andreas historisch horen bij de streek en het ‘terroir’ en dus  moeten worden gekoesterd. En als je zijn wijnen proeft: terecht! De oude stokken zijn diepgeworteld en voorzien de druiven zo van alle mineralen en overige voedingsstoffen uit de verschillende lagen van de bodem, afwisselend bestaand uit löss, leem, klei en kalkmergel.

De percelen die hij door bevriende wijnboeren laat bewerken, zijn niet officieel als biologisch gecertificeerd, maar worden zo wel beheerd. Grassen, bloemen en kruiden tussen de wijnranken, alles handmatig bewerkt. En daarmee komen er bij de handmatige oogst de beste druiven van de ranken af, waarvan Andreas vervolgens zijn wijnen maakt.

En ook dat gaat kleinschalig, specifiek, handmatig en met een lage opbrengst, in de garage achter zijn huis.

Zo maakt hij gebruik van stenen vaten, glasballonnen, RVS vaten (biervaten!) en 'barriques' om voor elke wijn afzonderlijk (zijn productie is zo klein, eigenlijk niet economisch haalbaar, dat hij van sommige wijnen maar een totale jaarproductie heeft van 300 flessen) voor elke wijn afzonderlijk tot een prachtig resultaat te komen. 

Soms elegant (Portugieser, Spätburgunder, Sylvaner Alte Reben), soms expressief (zoals bijvoorbeeld de Sylvaner noch ältere Reben).
Alles spontaan (met natuurlijke gisten) vergist, meestal met maar weinig zwavel of zelfs ongezwaveld en af en toe ongefiltreerd voor het uiteindelijke bottelen.

Durst’s wijnen zijn uitermate geschikt om gastronomisch te worden ingezet.
Jammer dat er maar zo weinig van is ...