Vintage 2022, of: hoe een wijnjaar anders uitpakte dan in september nog verwacht werd

Een lange, hete zomer met grote droogte, zó zal 2022 ook bij onze Duitse buren in herinnering blijven. Zweterige werknemers in uitgedroogde wijngaarden, die noest aan het werk zijn om de door zonnenbrand getekende en veelal extreem dorstige wijnranken te redden, dat is inderdaad wat als eerste bij ons opkomt wanneer we aan het afgelopen wijnjaar denken. Maar aan dit plaatje ontbreekt nogal wat: een warm voorjaar en vooral – vanaf eind augustus, begin september – een Weinlese (oogstperiode) met zondvloedachtige kwaliteiten. Deze continue neerslag maakte niet alleen de wijngaarden onbegaanbaar, maar redde ook de Duitse wijnoogst in zowel kwalitatief als kwantitatief opzicht. Met name de 2022-pinot-wijnen kunnen een glorierijke toekomst tegemoet zien.

Vroeg-warme lente

Het begin van 2022 was nog heel ontspannen, met een warme lente die zorgde voor een razendsnelle ontwikkeling van de wijnstokken, zonder gevaar dat de nieuwe scheuten en/of knoppen door een late voorjaarsvorst beschadigd zouden worden. Een en ander betekende wel hard aanpoten in de wijngaarden, om gelijke tred te houden met de groeiende en in mei ook perfekt bloeiende natuur. 

Zomerse zonneschijn

De ontwikkeling van de wijnranken en de rijping van de druiven werden door de hete zomermaanden met hun aanhoudende droogte sterk bespoedigd. Ook dit betekende weer veel extra werk in de wijngaarden. Aan de andere kant kregen schimmelziektes in die hitte geen schijn van kans, zodat de gewasbescherming – what a difference a year makes – probleemloos verliep. Maar de wijngaarden verdorden onder de aanhoudende droogte en hieronder heeft vooral de jongere aanplant sterk geleden. Alleen in het Remstal bij Stuttgart en in het zuiden van de Pfalz viel ook in de zomermaanden voldoende regen om de waterreserves op peil te houden. Elders waren de koelere percelen in de nabijheid van bergketens duidelijk in het voordeel, terwijl wijnstokken in warmere wijngaarden het juist zwaar te voorduren kregen. Percelen met arbeidsintensieve ‘alte Reben’ (oude wijnstokken) of met groenvoorziening zoals humusrijke biowijngaarden bleken ook beter bestand tegen de extreme hitte. Wel werden met name de pinot-rassen (‘Burgundersorten’ als spät-, grau- en weissburgunder),’ niet zelden aangeplant in de betere en beste wijngaarden, heel vroeg rijp, zodat Duitsland afstevende op een bijzonder nerveuze oogst.

   

Verwachtingen

Tot de september-buien werd vooral rekening gehouden met extreem zoete druiven en, zoals dat in technische termen heet, hoge mostgewichten. Zo’n mostgewicht is vereenvoudigd gezegd de maat voor de hoeveelheid suiker die beschikbaar is om via het vergistingsproces te worden omgezet in alcohol, en wordt uitgedrukt in graden Oechsle (ºOe). Aan de andere kant viel er bij de rijpende druiven nauwelijks vruchtensap te ontdekken, zó uitgedroogd waren ze. “Nur Haut und Knochen,” aldus de boeren, die vreesden dat het oogstmateriaal vooral uit schillen en pitten zou bestaan, en nauwelijks uit sap, wat zou leiden tot een wel heel kleine oogst. Uiteindelijk bleken de mostgewichten toch niet zo hoog als gevreesd werd, want een wijnstok heeft niet alleen zon nodig om suikers op te bouwen, maar ook water, en daaraan heeft het vorig jaar zeer lang ontbroken. En de wijnopbrengst werd ook nog gered, want vanaf de eerste week van september was regentechnisch gesproken het hek van de dam.

Regen tijdens de oogst

Net als in het hete jaar 2018 begon de wijnoogst in grote delen van Duitsland al eind augustus, in de meeste andere begin september. Zoals gezegd waren veel pinot-rassen door de hitte extra vroeg rijp geworden en waren de wijnboeren genoodzaakt om in ijltempo te druiven van het veld – regelmatig erste en grosse Lagen! – te halen; bepaald geen ontspannen begin van het oogstseizoen. En het werd dus nog erger, want het water is de hele maand september met bakken uit de hemel gekomen. Dit heeft niet alleen negatieve gevolgen gehad – zoals her en der vertraging van het rijpingsproces, plus natuurlijk een verhoogd risico op botrytis (Grauschimmelfäule), wat met name voor de laat-rijpende riesling een gevaar vormde – maar ook positieve. Door de late neerslag konden de druiven nog wat aanzwellen en dus in volume toenemen, zodat de wijnopbrengst toch niet zo gering uitpakte als aanvankelijk gevreesd werd. Het mostgewicht nam hierdoor ongetwijfeld wat af, maar verwaterde niet al te zeer. Nog een positief gevolg was dat de afbouw van de zuren sterk afgeremd kon worden. Hoe rijper de druiven, des te meer de zuren in de druiven worden afgebouwd en verdwijnen. Hierdoor kunnen logge, overrijpe wijnen met weinig verfrissende zuren ontstaan. Wil een wijnboer dit corrigeren, dan is hij gedwongen om de wijn ‘aan te zuren’, iets wat is toegestaan en wereldwijd wordt toegepast. Maar makkelijker is het wanneer de natuur zelf daarvoor zorgt, zoals vorig jaar op het laatste nippertje nog gebeurde. Het enige gevaar bestond nog in teveel, qua te veel water. In Rheinhessen en de Pfalz kwam op sommige dagen wel 60 liter neerslag per vierkante meter naar beneden, en dan kan je als wijnboer alleen nog maar het gaspedaal indrukken om de druiven zo snel als mogelijk in de kelder te krijgen.

   

Wat voor wijn krijgen we in het glas?

Kraakheldere en sprankelend zuivere wijn is de verwachting – en soms nu al de realiteit. De Duitse wijnoogst was ergens eind oktober gewoon klaar, fertig. En sommige wijnen hebben inmiddels al meer dan drie maanden geleden (met de vergisting samenhangende) blubbergeluiden liggen maken in de wijnkelder. Kort en goed: er is al aardig wat 2022-wijn op de fles gegaan, soms zelfs nog vóór de kerst. De gehele wijnproductie van de jaargang 2022 loopt gewoon meer dan een maand voor op het gebruikelijke schema. Maar wat is nog gebruikelijk? Hoe het ook zij, de eerste en naar verwachting zeer vroeg genietbare wijnen zijn reeds gebotteld – volstrekt anders dan in 2021. Bij de hogere kwaliteitsniveaus wordt vooral van de pinot-wijnen veel verwacht, van de grau- en weissburgunder, maar het meest nog van de spätburgunder. Sowieso hebben de rode druivenrassen geprofiteerd van de lange, warme zomer, die aromatische wijnen met een hoge kleurintensiteit en veel substantie zullen opleveren. De witte wijnen worden eerder modern, fris-fruitig en tamelijk elegant, met gematigde alcohol- en zuurgehalten. Laat dit nu juist heel trendy zijn onder de huidige generatie wijngenieters...

© 2020 - 2024 Erasmus Wijnen | sitemap | rss | webwinkel beginnen - powered by Mijnwebwinkel

Om deze webwinkel te bezoeken moet u 18 jaar of ouder zijn.